Ontstaan van de osteopathie
Osteopathie is een geneeswijze die zich richt op het herstel van bewegingsbeperkingen in het lichaam. De grondlegger van de osteopathie is Dr. Andrew Taylor Still (1828-1917).
De grondleggers van de osteopathie voor paarden zijn Pascal Evrard, Dominique Ginieaux en Janek Vluggen.
Principes
De belangrijkste principes in de osteopathie zijn:
- Structuur <-> functie ; weefsels en structuren zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden en beïnvloeden elkaar
- Het dier als eenheid ; het lichaam van het paard als geheel onderling afhankelijk werkend systeem
Er wordt dus niet alleen naar een lokaal probleem gekeken maar vooral naar het dier in zijn totaliteit.
Hoe gaat dit in zijn werk?
Door subtiele technieken met de handen worden o.a. wervels, spieren, pezen, gewrichten, zenuwen en bindweefsel losgemaakt.
Osteopathie is onder te verdelen in drie systemen die onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn en elkaar continu beïnvloeden.
- Bewegingsapparaat (wervelkolom, botten gewrichten en spieren)
- Orgaansysteem (beweeglijkheid inwendige organen met bloedvaten en lymfestelsel)
- Cranio-sacrale systeem (schedelbotten, heiligbeen, ruggenmerg en hersenvocht circulatie)
Wat doet dit allemaal?
Door het paard op alle niveau’s te behandelen stimuleert een osteopaat zoveel mogelijk het zelfherstellend vermogen van het paard. Daardoor kan het paard zich beter aanpassen als er een keer iets fout gaat en is hij beter bestand tegen bijvoorbeeld ziektes en blessures. Een osteopaat streeft dus naar de optimale balans en gezondheid van het paard.
Osteopathie is dus een prima ondersteuning als het paard een probleem heeft maar werkt ook goed om problemen in de toekomst te voorkomen!
